اثرات مدل‎سازی کوله‎ها و مفاصل پلاستیک پایه ها در رفتار لرز ه‎ای پلهای بتنی

تحلیل رفتار لرزه ای و مدل‎سازی پل‎ها معمولا با استفاده از فرضیات ساده کننده و به منظور سهولت در تحلیلها انجام می شود. این ساده‎سازیها ممکن است باعث ایجاد تغییرات عمده در پیش بینی رفتار لرزه‎ای پل‎ها شود. از موارد مهم در این زمینه نحوه مدلسازی کوله ها و اختصاص مفاصل پلاستیک پایه ها است. استفاده از مدلهای ساده، غلتکی و کامل کوله در پلها و نیز نحوه تعریف انواع مفاصل پلاستیک پایه ها همواره در طراحی و بررسی رفتار لرزه ای پلها حائز اهمیت بوده است. با توجه به گستردگی ساخت و ساز پلهای بتنی با دهانه های ساده و دال یکپارچه در کشور و نیز روشهای مختلف طراحی و تحلیل پلهای بتنی، بنابراین در این پژوهش اثر سه نوع مختلف کوله و انواع مفاصل پلاستیک و نحوه مدلسازی سایر اجزا مربوط به شش مدل از پلهای بتنی موجود با ارتفاع و طول متفاوت بررسی شده است. برای بررسی این اثرات از نتایج تحلیلهای مودال و  استاتیکی غیرخطی و روش طیف ظرفیت atc- 40   استفاده شده است. نتایج تحلیلها به صورت مودهای ارتعاشی، بیشینه برش پایه و نقطه عملکرد در دو جهت طولی و عرضی و راستای o45 نسبت به جهت طولی پلها ارایه شده‎اند. برای پلهایی با طول کلی حداکثر 80 متر  اختلاف زیادی بین مقادیرزمانهای تناوب ارتعاشی، بیشینه برش پایه و نقاط عملکردی پل به دست آمده و بنابراین در تحلیل رفتار لرزه‎ای این پلها چشم پوشی از رفتار غیرخطی اجزای کوله‎ها موجب ایجاد خطاهای عمده در نتایج تحلیل شده است. در پلهای بلند با طول کلی حداقل 120متر پاسخ‎ها با مدلهای مختلف اجزای پلها تقریبا مشابه هستند. با توجه به اینکه پلهای مورد مطالعه از پلهای موجود و رایج در کشور هستند بنابراین نتایج به دست آمده برای کاربرد در طراحی، مدلسازی و ارزیابی لرزه ای پلهای با دهانه های ساده و دال یکپارچه مورد استفاده خواهند بود.